Schrijven.

Als een tekst eenmaal op papier staat, foutloos en mooi opgemaakt, kan het nogmaals doorlezen ervan je een waar gevoel van vervulling geven. Zeker als je versie 16 in de titel ziet staan. Je bekijkt je vorige versies en denkt: “Wauw, wat zijn we weer van ver gekomen!” De tekst wordt in dit proces echt je kindje. En een tekst schrijven, hoe lang of kort ook, kan een zware bevalling zijn. Je schrijft en herschrijft, schrapt en verplaatst, knipt en plakt net zo lang totdat het in jouw ogen ‘perfect’ is. Of door tijdgebrek as good as it’s going to get.

 

Ik heb mezelf altijd wel als een schrijver beschouwd. Als kind schreef ik al korte verhaaltjes in een schrift (met pen ja, hoezo computer?) en las ik deze voor aan mijn moeder. Ook zij had het schrijversgen. Ze heeft in haar leven voor meerdere lokale kranten geschreven en schreef korte verhalen voor de lol. Het heeft me altijd geprikkeld en ik heb het altijd leuk gevonden. In mijn (nog relatief korte) tijd bij onze Tenderdesk heb ik echter alweer veel geleerd over schrijven! Er zijn zoveel manieren van schrijven en zakelijke offerte teksten in elkaar zetten is een totaal nieuwe ervaring voor me.

 

Een tekst voor een Tender moet meestal voldoen aan een serie strenge eisen. Van inhoud tot de stijl en opmaak. Op het eerste gezicht lijkt dit heel strikt en ingewikkeld. Toch zijn veel vragen ‘vaag’ omschreven en daardoor is veel vrij interpreteerbaar. Je omschrijft je dienstverlening aan de (potentiële) klant. Hoe je in de praktijk invulling gaat geven aan wat de klant in de offerte uitvraagt. Wat je dus eigenlijk doet is een verhaal vertellen. Je moet ervan uitgaan dat de lezer jou en je bedrijf niet kent en jij hem/haar meeneemt op een reis door jouw dienstverlening. Het is alleen wel belangrijk dat het verhaal non-fictie is..

 

Op deze manier schrijven is zeer confronterend voor me gebleken. Ik realiseerde me wederom dat ik veel moet leren. Ik ken ons bedrijf goed, snap hoe onze afdelingen werken en hoe onze dienstverlening in elkaar steekt. Dit op een fatsoenlijke manier omschrijven is echter andere koek! Want, waar begin je? Het helpt me enorm het schrijven weer op een ‘schoolse’ manier te benaderen. Om te werken met 20, 40, 60 (enz.) procent versies. Op elke versie sturende feedback en aanvullingen krijgen van je ervaren collega’s is cruciaal.

 

Ook ontdek je verschillen in schrijfstijl. We hebben een zeer divers team op onze Tenderdesk en iedereen schrijft dan ook totaal anders. Al snel werd duidelijk waar mijn valkuilen liggen. Ik moet leren actiever te schrijven. Ook heb ik nogal vaak de neiging onnodig veel overbodige vulwoorden te gebruiken in een zin terwijl dit niet nodig is. Dit leek een goede zin toch? Hij kan ook zo: Ook gebruik ik vaak overbodige vulwoorden in een zin. Mmm.. groot verschil! Een overdrijving natuurlijk, maar je snapt wat ik bedoel.

 

Geloof me, als je een tekst voor de zestiende keer aan het doorkammen bent (wederom met vele aanvulling van je collega) worden je eigen (foute) schrijfgewoontes bijna pijnlijk blootgelegd. Houd dan ook altijd in gedachten: een tekst hoeft niet in één keer af! Schrijven is een proces. Daarom ben je op een gegeven moment ook bezig aan versie 16, 17, 18, 19, 20, 21. Final! “Ow nee wacht. Zucht.. 22 dan.” “Aaaargh! Dat over het hoofd gezien.” “Nou, bij 23 zal het toch wel af zijn!” “Hoezo heb ik die dt fout niet gezien? Ik zit toch niet meer op de basisschool..” “Ok, versie 24. Here goes nothing.. Is hij goed zo? Yeeessss!”  Echt waar, schrijven is heel leuk haha!

Reactie schrijven

Commentaren: 0